Koh Tao

maandag 17 februari
Vanaf de pier in Chumpon gaan we emt de highspeed catamaranveerboot naar Koh Tao. Koh Tao betekent letterlijk schildpaddeneiland en is het kleine broertje van Koh Samui en heeft nog geen 800 inwoners. De mensen leven van de visserij, kokosplantages en toeristen. De koraalriffen rondom het eiland behoren tot de mooiste van de golf van Thailand.
De veerboot doet er 2,5 uur over over woeste zee dus krampachtig naar de horizon blijven kijken om niet zeeziek te worden. Wij redden het alle vier, rondom ons heen gaat het herhaaldelijk mis en het begint ook zurig te ruiken. We zitten onderin binnen in de airco. Volgende keren toch maar buiten proberen, blijkt minder deining te voelen daar.
Het is allemaal de moeite waard als we om 9.30 uur in Koh Tao aankomen. Het lijkt een zeer idyllisch eiland. Met een pickup worden we naar het einde van het eiland gebracht, letterlijk het einde van de weg naar het Dusit Buncha resort. Wat een paradijselijk plekje. Leuke houten huisjes met uitzicht op een van de meest paradijselijke eilandjes met strand op de wereld. Hier gaan we morgen naar toe tijdens een snorkelboottocht.
Ons huisje ligt hoog op de heuvels en het is een hele klim, maar het is echt geweldig gemaakt. Dit is pas echt vakantie, we zijn de drukke stad snel vergeten en vleien ons neer bij het zwembad om de onrustige treinnacht een beetje uit ons te rusten. avonds eten we prima in het restaurant van het hotel, alleen spreken ze erg slecht Engels en krijgen we voor en hoofdgerecht tegelijk geserveerd. Beetje jammer maar we genieten zo dat niets meer kan schelen.

Dinsdag 18 februari
Om 9.00uur worden we opgehaald door iemand van Sangthongtours voor een dagje snorkelen. Helemaal geweldig deze dag. We beginnen bij Shark bay waar echt haaien te zien zijn zeggen ze, maar die hebben we niet gezien. De zee is ook ruw en het mislukt wel om echt goed te snorkelen. Daarna nog 3 stops in kalmere baaien en het wordt steeds geweldiger. De vissen zijn van groot tot klein in alle kleuren te zien en het koraal kleurt op plaatsten prachtig. Helaas ook veel dood koraal, de onderwaterwereld heeft veel te lijden van ons toeristen. We eindigen met 2 uur op het eerder genoemde paradijselijk eiland het is er echt schitterend maar ook superdruk, ik geniet net zo veel van het uitzicht erop als van het plekje zelf. Om 17.00uur gaat de boot weer terug en voldaan relaxen we wat op de kamer. Vanavond in het restaurant beneden, maar eerst het voorgerecht opeten voor we het hoofdgerecht bestellen.

Woensdag 19 februari
Vanochtend uitgeslapen en na het ontbijt met de pickup van het hotel ons af laten zetten in het havenplaatsje bij de pier. Daar wat rondgewandeld door de straten en waar voornamelijk alternatieve jonge hippies het straatbeeld vullen en de winkels vol zijn met snorkel en duikspullen, kijken wij onze ogen uit. Via een wandelpad langs de kust lopen we naar het volgende plaatsje Sairree. Hier is een lang wit strand en we positioneren ons op een terras op het strand in de schaduw. Het is hier heerlijk en het duurt enige tijd voor we ons opgepakt krijgen. Na een verdere wandeling vinden we weer dat we een voetmassage verdiend hebben en die nemen we dan ook in een groot houten huis aan het strand. Helemaal zen wandelen we door voor een lunch aan het strand. Hier de eerste Pad Thai gegeten. Het zijn geroerbakte rijstnoodles met wat groentes en saus en je kunt kiezen of dit met garnalen, vis, kip of varkensvlees is. Ik kies de garnalen maar krijg de kip, ook heerlijk . Na deze voortreffelijke lunch hebben we weer wat lichaamsbeweging nodig. Deze krijgen we zeker wel, want de wandeling tot het Dust Buncha hotel duurt een klein uurtje is ons verteld. We denken dit goed aan te kunnen, maar weten wel dat we enkele zeer steile hellinkjes te verstouwen krijgen. Zeer zweterig en in overwinningsmood komen we dan ook aan bij ons hotel in 35 minuten, dus goed doorgestapt. Was wel pittig maar het laatste stukje van de receptie van ons resort naar de kamer is zeker zo pittig. We dalen die dan ook snel af voor een duik in ons zwembad en blijven daar tot tussen 18.00uur en 18.30 uur de zon onder gaat. Het is prachtig te zien en gasten komen van over het hele eiland met brommertjes naar deze plek om de zon te zien onder gaan. Is echt weer genieten. Dan voor de op een na laatste keer de kuitenbijtersroute naar boven naar onze hut. Vanavond nog een keer naar beneden en weer terug als we ook dan weer eten in het hotelrestaurant. Ook hier komen anderen van buiten het hotel eten, omdat er zo goed gekookt wordt. En dan ook nog helemaal niet duur. Een hoofdgerecht is hier goedkoper dan mijn dagelijkse Maitaicocktail, die ik mezelf verplicht om te nemen.....
Dan koffers pakken en de wekker zetten voor morgen 7.00uur. Dan vertrekken we weer van dit wonderschone eiland