Weer noa Hoes

Dinsdag 4 maart.
De taxichauffeur is heel erg op tijd om ons op te halen voor de reit van bijna anderhalf uur naar het vliegveld. Ook hier weten wij dan weer een leuk uitje van te maken door al wat aan ons voorbij komt op te slaan. Duidelijk is dat Phuket de rijkste provincie is van Thailand. Door zeer welvarende buurten en tegelijkertijd ook veel detailhandel en industrie. de detailhandel is er overal wel en voornamelijk heel zichtbaar want de handel ligt hier duidelijk op straat. Mensen verkopen alles buiten zichtbaar voor iedereen en leven naast hun handel. Maar hier op Phuket zie je ook de grotere winkelketens met grote aircowinkels, zelfs een groot Outletcentra van alle grote modemerken als ook grote auto- en botendealers.
De route naar het vliegveld is dan ook echt weer interessant.
Op het vliegveld loopt alles gesmeerd en voor we het weten zitten we voor de vlucht van een uurtje met Thai Airways naar Bangkok. Op Bangkok moeten we langs de transferbali van China Airlines om de boardingpas voor naar Amsterdam op te helen. Opvallend is dat Bangkok een hele grote luchthaven is met weinig voorzieningen. Wij moeten eerst onze laatst Thaise baths nog opmaken en proosten met een laatste Singhabiertje. Dan lopen we naar de gate om ons te nestelen voor 3 uurtjes wachten. Plaats om te wachten is er genoeg maar een toilet of zo, laat staan iets om eten of drinken te kopen is niet in de buurt, dan moet je weer een heel eind terug lopen. Dan maar even languit op de stoelen liggen en proberen een korte slaap te vatten, want voor ons is het inmiddels middernacht. Slapen lukt niet echt en als de gate eindelijk open gaat kunnen we tenminste weer van toiletten gebruik maken en valt er een hoop "mensenkijkenlol" te beleven. Mijn god, wat zijn er toch veel verschillende mensen die zich allen eigenaardig gedragen. Overal heb ik wel een verhaa lbij en ik wordt er een beetje melig van... slaapgebrek denk ik, maar ook wat beroepsdeformatie.....
Maar het meest opvallende tijdens de vluchten van en naar Thailand zijn toch wel de alleenstaande West-Europese mannen. Op de terugweg regelmatig vergezeld door een jonge Thaise, soms met kind. Alle mannen zijn op zijn minst in mijn visie, onopvallend en ietwat niet mooie ouderwetse mannen. Tijdens het wachten luister ik het gesprek af van een begin zestiger, lange Fries met een roodverbrande zeer gezette dertiger, die duidelijk dit keer voor de eerste keer was geweest. De Fries, duidelijk al vaker geweest, vertelt hem ronduit hoe hij eea aan moet pakken, hoe hij een paar dagen plezier kan hebben zonder de gebondenheid te hebben. Maar de dertiger is als verkocht. Hij is verliefd en heeft hoop gezet haar naar Nederland te halen. Om te beginnen heeft hij zijn laptop aan haar gegeven om te skypen en hij is ervan overtuigd haar in no time naar Nederland te hebben. De zestigplusser lacht besmuikt en geeft aan dat hij denkt dat de laptop bij deze nu kwijt is en hij haar nooit door de strenge Nederlanse regelgeving krijgt. Sneu kijkt de gezette man naar zijn lege laptoptas.... heeft hij die tenminste nog.......
Op de heenweg zat een man bij ons in het vliegtuig die ons 7 jaar eerder , toen we onze eerste thaise reis maakte ook al was opgevallen. Hij was toen strak in het pak en leek op een priesetr met zijn hoge witte boord Hi jviel op door een speciale zenuwtrek. Nu zat hij weer bij ons in het vliegtuig.... waarschijnlijk is hij in de 7 jaar die er voor ons tussen zat wel nog vaker geweest, anders is het te veel toeval.
Blijft mij steeds een nare bijsmaak geven, dit sekstoerisme. En bij deze mijn excuses aan al die mannen die alleen reisden en echt alleen van het prachtige land wilden genieten en die ik in mijn hoofd veroordeelde voor hun aanwezigheid. Want het blijft een prachtig land om te genieten, zowel cultuur, natuur als levensinstelling.
De vlucht van China Airlines loopt gesmeerd en ik ben zo doodmoe dat ik voor het eerst en zonder 1 tabletje verschillende keren voor enkele uurtjes in slaap tuimel Dit keer is Jos wat minder gelukkig en doet hij alleen aan hazenslaapjes. Ruim op tijd landen we en het wachten bij de bagageband duurt ook minder dan 15 minuten. Dan een heerlijke hollandse kop koffie en broodje kaas scoren, voor een bedrag waar we in Thailand geregeld een driegangenmenu met zijn tweeën inclusief drank voor hadden. Ja hoor we zijn wee terug in het overzichtelijke maar peperdure Nederland. het hotelbusje brengt ons naar 't Marriot waar onze auto geparkeerd staat en spoedig stuiven we naar huis. Niet druk op de weg wel overal snelheidslimieten waardoor we toch ruim 2 uurtjes rijden. Thuis warm ontvangen door schoonmoeders die weer erg blij is dat we terug zijn en dat zijn we natuurlijk zelf ook. Nu vandaag de rest van de dag (inmiddels was het 12.30uur toen we thuis kwamen en hebben we 34 uur geen bed gezien) een beetje door proberen te hobbelen om vanavond het ritme van deze tijd weer mee op te pikken. De komende dagen zal ik gebruiken om de foto's bij de verhalen compleet te maken